30/4/12

Γαμήσι.-

Έχω πρήξει αρχίδια με το άλλαξε, ξανα-άλλαξε, αλλά ναι, δε γινόταν. Εντάξει; Μου το είπανε μία - δύο φορές, το συζήτησα κιόλας, είπα να πληρώσω για να τις ξεφορτωθώ, δε γουστάρω διαφημίσεις. Τέλος. Καινούρια τέχνη φάση, επιστροφή στο blogspot. Μπορεί να μην είναι τόσο όμορφο, αλλά τουλάχιστον την αισθητική του την ορίζω εγώ, όσο γίνεται τέλος πάντων. Γάμα και τα χτεσινά κρασιά, γάμα και το ότι ξύπνησα στραβά, γάμα και την ανθρώπινη ηλιθιότητα, αιώνια κινητήριο δύναμη των πάντων και ανίατο ασθένεια από την οποία δεν πάσχω, χέστο, καινούρια τέχνη. Το είπα; Άσε, γιατί θα πω κι άλλα και δεν είναι σωστό.

3 σχόλια:

  1. όταν ξενερώνεις...ξενερώνεις.Κι όταν δεν γουστάρεις...that's it!Kαλά έκανες...
    (Τα κρασιά και το στραβό ξύπνημα δεν πειράζουν,όλοι τα περάσαμε ή τα περνάμε ανά διαστήματα.Η ανθρώπινη βλακεία όμως βλάπτει σοβαρά την υγεία...είναι άκρως επικύνδινη.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. RAY GUN ρε μαλάκα...κλαίω...David Carson...στην αγκαλιά του μεγάλωσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή