7/3/12

(Don't) Shut the Fuck about it...

Πήγα το Σάββατο στην έκθεση Revealed, στο υπόγειο του Booze... Έργα τριών γυναικών με άξονα την σεξουαλική κακοποίηση σε μικρή ηλικία. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ επαρκώς να περιγράψω αυτό που είδα, υποτίθεται ότι αφήνοντας το χώρο θα συνέχιζα το βράδυ μου, θα πήγαινα να δω και My Drunken Haze, αλλά έφυγα μ' ένα στομάχι σκατά, γύρισα σπίτι έβαλα ένα κρασί και κάθισα να γράψω... Ούτε μουσική δεν έχω βάλει, πάντα γράφω με μουσική, θέλω να παραμείνω απερίσπαστος στα ελάχιστα που πρέπει να παραθέσω εδώ πέρα, αλλά πραγματικά, δεν περιγράφεται η φάση. Αυτή η ωμή ειλικρίνεια...
Ο Spiral λέει ότι πρέπει να διαβάσω την "Κασσάνδρα και το Λύκο" της Καραπάνου. Πείθομαι. Μου το 'φερε κιόλας.
Δεν ξέρω ρε. Μάλλον δεν ήμουν έτοιμος γι' αυτό που θα έβλεπα, εντάξει, δεν απορρίπτω το ακραίο ή οτιδήποτε, αλλά είναι η εικόνα, όταν δεν αντανακλά ακριβώς, υπονοεί, κάτι κρύβει η πουτάνα και σε γαμάει περισσότερο. Και δεν μπορώ να βρω και χίλιες λέξεις για να εκφράσω... Να εκφράσω τι; Είμαι συναισθηματικά ανάπηρος, είναι γνωστό αυτό, αλλά σε δύο - τρία θέματα, όπως το συγκεκριμένο που δυσκολεύομαι και να εκστομίσω... Εντάξει.
Το ξέρω ότι είναι φτηνό, αλλά αντιγράφω το κείμενο ως έχει:
"Τρεις αφηγήσεις για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση, ενός καθόλου φωτισμένου θέματος από την τέχνη και σίγουρα από την κοινωνία. Η σεξουαλική παιδική κακοποίηση, μαζί με την παιδική παραμέληση, είναι οι πιο συχνές σωματικές και ψυχικές τραυματικές εμπειρίες. Από την διακίνηση παιδικής πορνογραφίας, την παιδική πορνεία έως την ασέλγεια, παρενόχληση ή βιαιοπραγία σε παιδιά, υπάρχει μία ευθεία γραμμή που αποτελείται από εκατομμύρια σημεία καταναγκασμών, ανασφαλειών, αποδιοργάνωσης, περιφρόνησης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Αντανακλά σε διαστρέβλωση του κληρονομικού χαρακτήρα και αφορά και τις δύο πλευρές, του παιδιού και του παιδόφιλου.
Ωμά και αποστασιοποιημένα ή μη, το έργο των τριών καλλιτεχνών ως ολότητα, αποκαλύπτει τεχνάσματα για το πως και που τελείται συνήθως η τραυματική εμπειρία και αφηγείται τα συναισθήματα οργής και σύγχυσης και τους φόβους που προκαλεί."
Θα 'ναι εκεί μέχρι τις 15 του μήνα...

2 σχόλια:

  1. παρότι και το δικό μου στομάχι δεν αντέχει πολύ, θα προσπαθήσω να πάω.

    όταν/αν διαβάσεις την κασσάνδρα, πες μου πώς σου φάνηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευτυχώς εγώ είμαι μακρυά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή