Πανκ

Προσπαθώ ειλικρινά να μην ξεπέσω στο να γράψω ένα και καλά "πολιτικό" άρθρο. Πολύ καιρό τώρα, όχι μαλακίες. Είναι κι αυτή η μαλακισμένη η πραγματικότητα που σε γαμάει, ρε πούστη. Απ' την άλλη δεν περίμενα η τέχνη να σταματήσει να έχει νόημα στη ζωή μου. Ή τουλάχιστον το νόημα που είχε μέχρι πρότινος. Σχεδιάζω πορτραίτα κυρίως, "portraits of otherwordly beings" είχε γραφτεί κάποτε. Είμαι καλός στο να μεταφέρω εκφράσεις στον καμβά, έχω ξεφύγει τελευταία από την απάθεια κι έχω πέσει στην απόγνωση. Αυτό κατάλαβα από μια πρόχειρη ματιά που έριξα στην πρόσφατη παραγωγή μου. Δεν έγινε εσκεμμένα, σοβαρά.

Ξέρεις τι; Ας το αφήσουμε εδώ. Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. Ας μιλήσουμε για όλες τις γαμάτες πανκ μπάντες που θα συνόδευαν ιδανικά τη διάθεσή σου όταν κατεβαίνεις στο κέντρο να συναντηθείς με τους αναγκαστικά ομοϊδεάτες σου. Θα 'θελες κάτι τέτοιο; Είναι εύκολο, είναι κάτι που κάνουμε, κάτι απλό, μιλάμε για μουσική κι έτσι. Λοιπόν, γουστάρω Shoppers και Cult Ritual. Ωραία. Το 'βγαλα απ' το σύστημα. Έμαθες κι εσύ κάτι.

Άκουσέ με λίγο, η τέχνη δεν έχει νόημα. Στην παρούσα φάση τουλάχιστον. Νομίζεις ακόμα ότι ξυπνώντας το πρωί θα βάλεις αυτό το δίσκο που θα σου φτιάξει τη μέρα; Πώς θα στη φτιάξει ακριβώς; Θα σου βρει δουλειά; Αυτή που ονειρεύεσαι κιόλας; Θα σου πάρει αμάξι, σπίτι, γκόμενα, ευτυχία; Κάτι;

Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις. Βάλε να παίζει το "Bang Yer Head" των Portraits of Past και άνοιξε την τηλεόραση. Κλειστός ο ήχος, εντάξει; Και πες μου τι βλέπεις... Άναψε ένα τσιγάρο και κάθισε αναπαυτικά. Μην κολλάς, είναι μεγάλο το κομμάτι. Όταν τελειώσει ρίξε μια ματιά στην πολυθρόνα που 'χεις απλώσει την κωλάρα σου και σκέψου αν θα την έχεις και του χρόνου. Και μετά πάρε χαρτί και μολύβι και γράψε κάτι. Ή βγάλε τα πινέλα σου από το υπόγειο και ζωγράφισε ότι σου 'ρθει πρώτο στο μυαλό. Δες τι έκανες. Δε γαμάει; Ναι, αυτό πιστεύω κι εγώ. Και ξέρεις τι άλλο; Η τέχνη μόλις απέκτησε ξανά νόημα. Σ' εσένα. Μέσα.

Πανκ ρε μουνιά.